آرکئوپتریکس اولین پرنده تاریخ

با چشماني سرخ به رنگ خون و تاجي نامرتب بر سر. اين پرنده عجيب بازمانده دوران هاي پيش از تاريخ است و مي      تواند مارا به سرچشمه هاي راز آميز باستان هدايت كند... يا؟
هواتزين يكي از عجيب ترين پرندگان زنده جهان است كه به نظر مي        رسد با پرندگاني كه ميليون ها سال پيش از ميان رفته اند پيوندي تماشايي دارد و حتي شباهت هاي زيادي بين او و اولين دايناسور پرنده شناخته شده در جهان، يعني آركئوپتريكس، ديده مي   شود.
اكنون جهان علم پذيرفته كه اولين پرنده جهان است، حال آنكه اگر بخواهيم كمي عميق تر نگاه كنيم، اين دايناسور چيزي جز يك مارمولك پروبال دار نبوده است. آنچه مي  توانيم بگوييم اين است كه آركئوپتريكس اولين مخلوقي است كه بدني پوشيده از پر داشت و اگرچه در شكلي ابتدايي، اما اين برخورداري از پروبال، دو مزيت براي او به همراه آورده بود؛ نخست آنكه بهتر مي توانست دماي بدن خود را كنترل كند ودوم آنكه به او امكان پرواز مي داد. هر دو اين عوامل باعث قدرت انطباق و توان زيستي بيشتر او، نسبت به اجدادش، در محيط زيست آن دوران بود.
باقي مانده هاي آركئوپتريكس به دست آمده از بستر هاي سنگ آهكي در نزديك سولن هوفن باواريا، به ۱۵۰ ميليون سال پيش برمي گردد و نشان مي  دهد كه پنجه هاي زايده هاي پيشين بدن (يا دست ها)كاملا پيشرفته و پرنده احتمالا شاخه نشين بوده و از چهار دست و پايش براي بالا رفتن از درختان استفاده مي  كرده است.اين دايناسور از روي يك درخت به درخت ديگر يا نقطه اي دور دست روي زمين به پرواز در مي  آمده است، يا به عبارت ديگر بال مي  گشوده و گلايد مي  كرده است.
همه اين چيزها را به هنگام جست وجوي پرنده اي كه نزديكترين گونه به آركئوپتريكس است به ياد داشته باشيد. اين پرنده شگفت كه به راستي مي  توان او را خويش نزديك آركئوپتريكس دانست، در مرداب هاي پرت و دور افتاده حوضه آبگير اورينوكو در آمريكاي جنوبي زيست مي  كند.
اين پرنده همانند نامش عجيب و غيرعادي است؛ نام او هواتزين (Hoatzin) است و ساليان سال  است جانورشناسان را در مورد رگ و ريشه و نژاد خود دچار حيرت و ترديد كرده است. آنها هنوز به درستي نمي        دانند آيا هواتزين يك پرنده ماقبل تاريخي ووابسته به دوران باستان است يا شكل و قيافه او حاصل يك جهش به عقب (يا بازگشت به اصل) است كه هيچ ارتباطي با دوران پيشين ندارد. به همين سبب او را تحت نامOpisthocomushoazin، در خانواده يا راسته اي منحصر به فرد طبقه  بندي كرده اند.
بسياري از ويژگي هاي هواتزين، او را از ساير پرندگان متمايز مي  سازد؛ يكي از اين ويژگي ها صداي عجيب اوست كه كاملا شبيه صداي سرفه آدمي است كه سال هاي سال سيگاري بوده و كاملا سينه اش خس خس مي كند! هواتزين قد و قواره يك قرقاول لاغر اندام را دارد و تاجي نامرتب بر سر او خودنمايي مي كند. چشم هايش قرمز خوني است و دور آن پوستي آبي رنگ به چشم مي خورد و گردن و دمي دراز دارد. اما شايد جالب ترين شاخصه او وجود پنجه هايي است كه روي بال هايش ديده مي  شود. اگرچه اين پنجه ها در هواتزين هاي بزرگسال بي   ثمر است و پرنده هيچ كاري با آنها انجام نمي دهد، اما در جوجه هاو نوجوان ها يك عضو كاملا كار آمد است چرا كه با استفاده از همين پنجه ها از درخت  بالا مي         روند و در شاخه هاي اطراف لانه، به راحتي و بدون خطر فروافتادن و طعمه شكارچيان شدن، مي     چرخند؛ درست مثل آركئوپتريكس هاي چندين ميليون سال پيش كه با كمك چهار عضو پنجه دار خود از درختان بالا مي   رفتند.
لانه هواتزين ها عموما در شاخه هايي كه روي آن آويزان است ساخته مي  شود و بدين سبب در معرض ديد قوش هاي شكارگر قرار دارد. وقتي قوش حمله مي  كند، والدين فورا لانه را ترك كرده و خود را در بوته هاي انبوه اطراف پنهان مي  سازند و جوجه ها را به حال خود مي  گذارند تا به هر ترتيب صلاح مي  دانند خودرا از شر پنجه و منقار قوش نجات دهند و اينجاست كه پنجه هاي روي بال ها به كمك جوجه ها مي  آيد و آنها از لانه خارج شده و خود را به محل امني در ميان شاخ و برگ درخت محل زندگي خود مي  رسانند. گاهي هم خود را به آب پرتاب مي  كنند و كمي پايين تر از آن بيرون مي  آيند ووقتي خطر رفع شد خود را به درخت رسانده از آن بالا مي  روند و وارد لانه مي  شوند.
در حال حاضر دانشمندان مشغول مطالعاتي جدي روي چگونگي و ريشه پيدايش هواتزين هستند و اين تئوري كه احتمال دارد اين پرنده اساسا از نسل آركئوپتريكس ها باشد به هيچ وجه رد نشده است.